KJEŠLOVSKI O KJEŠLOVSKOM

Uz Andžeja Vajdu, Romana Polanjskog, Jeržija Skolimovskog i Kšištofa Zanusija, koji su svi pohađali čuvenu filmsku školu u Lođu, Kšištof Kješlovski je jedan od najpoznatijih poljskih reditelja. Započevši svoju karijeru radom na dokumentarnim filmovima, koji su ga proslavili u Poljskoj, Kješlovski je, kako sam kaže, „prirodno i logično” prešao na snimanje igranih filmova, koji su ga učinili jednim od najvećih reditelja 20. veka. Taj „prirodan i logičan” prelaz označio je Dekalog (snimljen 1988/9), koji mu je omogućio koprodukciju sa Zapadom i snimanje filma Dvostruki život Veronike i čuvene trilogije Tri boje (Plavo, Belo, Crveno). Knjiga Kješlovski o Kješlovskom, mada zasnovana na seriji intervjua koje je Kješlovskim u Parizu uradila Danusja Stok, predstavlja neku vrstu autentične autobiografije ovog sjajnog reditelja. Sam Kješlovski nam priča, beskompromisno iskreno i otvoreno, priču svog života: priča nam o svojim roditeljima i svom, iako teškom i siromašnom, ipak lepom detinjstvu u Poljskoj neposredno nakon Drugog svetskog rata, o svom školovanju i čuvenoj filmskoj školi u Lođu, iz koje su izašli neki od najpoznatijih intelektualaca Poljske, o političkoj, socijalnoj i kulturnoj atmosferi u Poljskoj u periodu od 1960-ih do 1990-ih, u kojoj je i on aktivno učestvovao, o svojim filmovima, prijateljima, lepim i neprijatnim iskustvima, o svom, uvek vrlo kritičnom, odnosu